ikona mapki   

ul. Okrężna 51 | Grodzisk Mazowiecki 05-825,

Podczas szycia ran, ważne jest zachowanie podstawowych zasad co do wykonywania tej czynności a także odpowiednie narzędzia. Do podstawowych narzędzi, które umożliwiają szycie ran zalicza się: imadło, pęsetę chirurgiczną z ząbkami, pęsetę anatomiczną, kleszczyki hemostatyczne (ewentualnie kleszczyki Kochera z ząbkami) oraz nożyczki i ostrze skalpela z ząbkami. Imadło służy do chwytania igły i wykonywania operacji zszycia. Wyróżnia się dwa rodzaje imadeł: Hegara oraz Mathieu. Dla lekarza rodzinnego, może być przydatny tak zwany mały zestaw chirurgiczny. Poza wszystkimi narzędziami, które są niezbędne do szycia rany, w takim zestawie znajduje się też specjalny metalowy pojemnik, w którym można przenosić narzędzia ale i je sterylizować. Obecnie używa się jedynie jednorazowych skalpeli i ostrzy, które są sterylnie zapakowane. Ostrza powinny posiadać rękojeść na której można je umieścić, lub być na tyle duży, aby można było nimi swobodnie operować. Po zaszyciu rany, wszystkie narzędzia powinny zostać dokładnie umyte i zdezynfekowane płynami antyseptycznymi a następnie poddane sterylizacji w autoklawie. Szwy, które się stosuje można podzielić na te wchłanialne i te niewchłanialne. Przyjmuje się ogólną zasadę, iż te pierwsze stosuje się do tkanek głębiej położonych, natomiast te drugie stosuje się do szycia urazów na skórze. Jednakże istnieje wiele sytuacji, w których szwy niewchłanialne trzeba pozostawić również w ustroju. Nici, które są stosowane do szycia ran, podlegają ścisłej kontroli i muszą spełniać wiele wymogów. Bada się je pod kątem wytrzymałości na zerwanie, wytrzymałości węzła oraz podatności na przenoszenie zakażeń. Stosuje się nici jednowłóknowe oraz wielowłóknowe. Zwraca się uwagę na produkcję nici z takich materiałów, które będą minimalizowały ryzyko wystąpienia silnego odczynu zapalnego. Stąd nie stosuje się już nici z jelit baranich, który takowy wywoływały, natomiast nici naturalne zastępują się nićmi syntetycznymi. Szycie rany to fachowe zbliżanie brzegów rany do siebie, które ma na celu skrócenie okresu gojenia a także uzyskanie jak najlepszego efektu kosmetycznego. Rany nie powinno się zbyt szczelnie zamykać, żeby zapewnić odpływ ewentualnej wydzielinie, która może być źródłem zakażenia. W przypadku ran głębokich a także tych, które podejrzewa się o wczesny odczyn zapalny, zakłada się jedynie 2 bądź 3 szwy i niejednokrotnie pozostawia się sączek lub dren, żeby wydzielina miała ujście. Wyróżnia się dwa podstawowe rodzaje szwów. Węzełkowy oraz pojedynczy. Szwy węzełkowe stosuje się do szycia ran urazowych. Igłą wkłuwa się w oba brzegi rany a następnie tworzy się węzeł. Szew pojedynczy zwany też adaptacyjnym, polega na czterokrotnym wkłuciu igły. Rozpoczyna się od 0,5-1cm odstępu od bliższego brzegu rany, a kolejny taki sam ruch wykonuje się po przeciwnej stronie. Szycie kieruje się od środka w kierunku brzegu rany, następnie się powraca, wkłuwając się tuż przy brzegu rany po stronie przeciwnej i dalej po stronie bliższej, zawiązując ostatecznie węzeł.

.