ikona mapki   

ul. Okrężna 51 | Grodzisk Mazowiecki 05-825,

Zmiany zwyrodnieniowe stawów to jedne z najczęstszych chorób w podeszłym wieku, wpływające negatywnie na sprawność fizyczną. To różnego typu schorzenia, popularnie określane jako reumatyzm. 

Z czym związane są zmiany zwyrodnieniowe?

Z wiekiem często pojawiają się niestety zmiany zwyrodnieniowe stawów. Szczególnie u osób starszych dają się one we znaki. Społeczeństwo kojarzy je głównie właśnie z późniejszym etapem życia. Nie oznacza to, że wiek jest jedynym sprawcą. Zmiany zwyrodnieniowe mogą być również odbiciem pracy w zawodach, niosących zwiększone ryzyko obciążeń dla stawów i mięśni. Choć warto wspomnieć, że u kobiet zauważa się większą częstotliwość ich występowania.

Charakterystyka zmian zwyrodnieniowych

Podstawą zmian zwyrodnieniowych w stawach jest proces utraty chrząstki stawowej, w miejscach, gdzie nie dochodzi do jej odbudowy lub jest ona mało wydajna. W trakcie tworzenia nieprawidłowości kość podchrzęstna ulega przekształceniom, tworząc wyrośla kostne. Zmiany te postępują stopniowo, zazwyczaj obejmując stawy stóp, bioder, kolan, dolnego odcinka kręgosłupa szyjnego oraz lędźwiowego, a także rąk.

Rozwój i klasyfikacja schorzenia

Początkowo zmiany polegają na pęknięciach, włókienkowatości i stopniowym uszkadzaniu chrząstki, poprzez postępujące zniszczenie doprowadząją do odsłonięcia powierzchni stawowej. Chorobę zwyrodnieniową stawów podzielono na:

  • pierwotną, występującą bez wyraźnej przyczyny
  • wtórną, gdzie zidentyfikowano czynniki indukujące lub zwiększonego ryzyka wystąpienia.

Czynniki ryzyka i leczenie

Czynniki te obejmują wiek, otyłość, genetykę oraz lokalne powody, takie jak wady anatomiczne stawów, urazy czy specyfika aktywności fizycznej. 

Nieznajomość etiologii tego schorzenia spowodowała, że jego leczenie zostało podzielone na farmakologiczne, niefarmakologiczne i chirurgiczne. Jednak przed rozpoczęciem którejkolwiek z terapii zawsze należy skonsultować działania z lekarzem. Specjalista poinformuje bowiem, jak zachować prawidłową ruchomość stawów oraz zapobiegał będzie pogłębianiu się choroby.

Metody leczenia i nowe podejścia

Metody chirurgiczne obejmują różne procedury, takie jak osteotomia korekcyjna, artroskopia (w tym synowektomia), czy oczyszczanie stawu (debridement), płukanie stawu, synowektomię operacyjną, a także endoprotezoplastykę. Coraz częściej wykorzystuje się także metody rekonstrukcyjne. To te inicjujące procesy regeneracyjne lub oparte na inżynierii tkankowej, choć ich skuteczność wciąż budzi kontrowersje. 

Badania i nowe kierunki

Badania koncentrują się na źródłach zawierających kwas hialuronowy i inne bioczynne substancje, które miałyby działanie terapeutyczne. Obecnie najlepsze metody ochrony to profilaktyka. Obejmuje ona odpowiednie dbanie o stawy, aby uniknąć konieczności leczenia farmakologicznego lub operacyjnego. W wielu przypadkach leczenie jest jednak niezbędne.

Odpowiednie podejście i opieka po leczeniu

Skuteczne leki, odpowiednie ćwiczenia wzmacniające oraz redukcja masy ciała w przypadku otyłości mogą przynieść ulgę. Po operacji konieczne jest także odpowiednie dbanie o stawy, aby uniknąć pogłębiania się choroby i wpływu jej negatywnych skutków na funkcjonowanie organizmu, ruchomość oraz występowanie dolegliwości bólowych.

zmiany zwyrodnieniowe